Als nummer acht was Amsterdam Pirates, in 1987 en 1990 nog landskampioen, het jaar ervoor uit de hoofdklasse gedegradeerd. In het eerste jaar een trede lager was Charles Urbanus aangesteld als hoofdcoach. Urbanus was de veelgeprezen international die ik bij het Nederlands team zag afzwaaien toen ik tijdens het wereldkampioenschap in 1986 in Nederland voor het kennismaakte met honkbal.
Inmiddels overgestapt van speler naar coach besloot hij na vier seizoenen en landstitels in 1991 en 1993 zijn rol als hoofdcoach bij Neptunus te verruilen voor het gedegradeerde Amsterdam Pirates. “Ik wilde een Amsterdamse club coachen en wil Pirates naar een hoger niveau tillen”, vertelt hij mij toen.
Inmiddels speelt Pirates alweer in de hoofdklasse. Urbanus is nog steeds, nou ja in ieder geval met tussenpozen, de hoofdcoach bij de Amsterdammers. Het hogere niveau hebben de Amsterdammers wel gehaald. In 2008 en 2011 werden de respectievelijk derde en vierde landstitel uit de clubhistorie in de wacht gesleept.
Maar die bewuste middag in Amsterdam zal ik niet snel meer vergeten. In het sfeervolle stadionnetje aan de Jan van Galenstraat in Amsterdam-West speelde Amsterdam Pirates tegen Robur’58 uit Apeldoorn. Als student journalistiek reisde ik nog met de trein en niet gehinderd door enige kennis schreef ik namen van spelers probleemloos verkeerd. En een diepgaand interview met Charles Urbanus werd het nooit.
Toch hield ik een waardevolle honkballes aan deze middag over. Niet lang voordat de wedstrijd startte, liet Urbanus aan iemand, die aan de andere kant van de backstop stond, op zo’n heldere manier zien hoe je moet slaan, dat ik dat nooit meer ben vergeten. En zelfs tot de dag van vandaag nog altijd haarfijn kan uitleggen aan mijn eigen pupillen. Zodoende werd het voor mij niet alleen journalistiek gezien een bijzondere eerste herinnering.
O, en op de foto? Daar interview ik Homerun King Bryan Engelhardt voorafgaand aan de All Star Game in Vleuten. Twintig jaar en zo’n drie maanden na mijn interview in Amsterdam-West. Net als Charles Urbanus, still going strong. Misschien niet met landstitels, maar wel met vijf kampioenschappen voor mijn pupillenteams.